مرغ آمین درد آلودی ست کآواره بمانده
مرغ آمین
رفته تا آنسوی این بیداد خانه
بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه
نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده
مرغ آمین مرغ آمین
جور دیده مردمان را می دهد پیوندشان درهl
می کند از یاس خسران بار آنان کم
مرغ آمین
می نهد نزدیک با هم آرزوهای نهان را
مرغ آمین ..
